Computer Class

        Sa TD Summer Class Bulletin Board:                                                                                                    
            "Announcement:
                   To all 1st and 2nd year TD scholas
             Starting on May 16 until 20 you'll enter a new class, a computer class which would be at the MST. Your class would be form 1:00 pm - 3:00 pm

                    Hay!Pasok nanaman? Aral nanaman?

                    Iyan ang aking pananaw bago pa man dumating ang nasabing araw ngunit ako pala ay nagkamali.
                 
                   Masaya pala at nakalilibang ang klaseng ito. Dito ko lubusang natutunan kung anu-ano ang bumuo-buo sa isang computer at kung ano ang katapat na responsibilidad ng bawat isa sa paggamit at pagsiyasat sa internet.
                 
                    Umaasa akong hindi ito ang huling pagkakataon na kami'y makadalo muli sa isang computer class.
               

ICTs, Kailan Nga Ba Nakasasama ang mga ito?...

        "Lahat ng sobra ay masama"
        "Iyan ang aking pananaw ukol sa usapin na pang malawakang gamit ng mga Information and Communication Technologies o mas kilala sa tawag na ICT.
         Hindi natin maikakaila na apektado ang lahat ng mga Pinoy sa usaping ito sapagkat sa bawat sulok ng mundo matatagpuan ang mga "gadgets na ito"
         Halimbawa ng mga ito ay ang sikat na sikat na cellphones, computers, i-pad, i-pod at madami pang iba.
         Oo nga't lahat ng ito'y nakatutulong lalo na sa larangan ng komunikasyon at pagkalap ng impormasyon ngunit kailan ba ito nakasasama?
         Sa Pilipinas isa ang kawalan ng trabaho sa pinakmatinding problema ng bansa, ano't isang dahilan ang mga ICT sa pagkatanggal ng ilang manggagawa dahil sa ang kakayahan ng tao ay maari ng higitan ng teknolohiya.
         Bilang isnag estudyante, ang ilang instrumento ng teknolohiya ay nakasasagabal sa aking pag-aaral. Lalo na kung masasabing ikaw ay "ADDICT" na. Hindi nga ba't mahirap iwasan ang pagtetext lalong-lalo na ang pagpeFACEBOOK?
         Sa kabila ng lahat ng di makabubuting epekto nito hindi natin masasabing basura na lamang ang mga ito sapagkat sila ay nilikha upang mapagaan at gawing mas komportable ang buhay ng tao.
         Maaring ang ICT ang dahilan ng kawalan ng trabaho ng ilang Pinoy ngunit hindi kailanman kayang gumana ng mga instrumentong ito kung wala ang mga taong may kakahayang kumpunihin, gamitin, at paganihin ang mga ICTs .
          Ilan sa mga taong aking tinutukoy ay ang mga programmer, computer engineers, at encoders.
          Sa kasalukuyan, ang mga ICT na kalat sa ating bansa ay ang dahilan upang mahikayat ang mga "foreign investors" na mag-invest sa Pilipinas sapagkat hindi lamang tayo magaling sa larangan ng pagkilala at paggamit ng mga ICT kilala rin tayo dahil sa mga natural na katangian ng mga Pilipino.
          Tulad ng pagiging masipag,matiyag, at magaling sa pakikipagkomyunikasyon.
           Dahil dito tumataas ang ekonomiya na magiging isa sa mga instrumento ng pag-unlad.
           Lahat naman ay ay kapaki-pakinabang ngunit kaakibat ng ating mga kakahayan ay ang kontrol o moderasyon. Kung marunong tayong  ibalanse ang lahat asahan mong wala tayong magiging problema basta't moderasyon ay huwag ipabaya.

Failing Forward

     “I know how to fall! Not only to fall, but to fall hard. But I think, failure is not the worst thing in the world. The worst is not to try.”

      Have you ever felt like the whole world crashed on you all of a sudden?

      That was exactly how I felt when my adviser handed me my fourth quarter report card, saying, “Sayang. Konti na lang.”

      I nervously checked my grades and something caught my attention: 84. The lowest grade in my card was 84 and I got an average of 90.34. I felt my heart break into tiny million pieces. And so I stepped out of the area and screamed with tears rolling down my cheeks.

      I am not an honor student for the first time. My best friend told me, “Ella, stop crying. Your grades are really high.” And yet something at the back of my mind is saying, “THEY’RE NOT HIGH ENOUGH.” It may seem shallow for me to be so hard on myself, becoming an honor student meant so much to me that I couldn’t help but feel like a total failure.

      I was really frustrated. It was as if all of my sleepless nights were wasted. I felt a strong desire to just give up and stop exerting effort because it wouldn’t make a difference anyway. Then I realized that if I let myself down and stop trying, all the more that I’ll never reach my goal. After all, if I do not trust myself, who else will?

      There are moments that I feel I am the most unlucky girl in the world. But if I let that feeling eat me up, nothing good will ever happen to me. But if I learn to stand up, to strive and to work hard, then there is no reason for me not to be proud of myself.

     Recovering from this big disappointment is not as easy as you go over of what I have written but I had overcome it. My secret? I feel the fall! I embrace its pain, its coldness, its ugliness, its bitterness. Then I let the falling experience fuel God’s fire within me. I call this falling forward!

      I constantly thank God for in the pits of despair and failure, from the painful fall, He reached out His hand. Held me up and helped stand again. I failed forward. And now, I win! Because the battle is the Lord’s “Like a rose trampled on the ground, He took the fall and thought of me, above all.

      As what playwright Samuel Beckett said “Ever tried. Ever failed. No matter what, try again. Fail again. FAIL BETTER, for failing is the only opportunity to begin again more intelligently.